[Orpg] Jacintha & Tessa 
Merel Beaumont
Ivon droeg me naar buiten na de stallen.
Hij zette me daar neer.
Ik keek hem nieuwsgierig aan.
ik zag een trap staan ..
Ik ging die trap op en zag dat de hooischuur was verbouwd .
Overal branden kaarslicht en er lach een kleed .
Ik sloeg mijn handen voor mijn mond ..
Ivon stond achter me "Welkom thuis .." zei die zacht in mijn oor.
Ik draaide me om en deed mijn lippen op de zijne " waar heb ik dit allemaal aan verdient ?" " Omdat je op me wachtte en geduld had .. het zal verschrikkelijk zijn om me zo te hebben gezien .."
"Dat is verleden tijd ." zei ik snel.
Ik sloeg mijn armen om hem heen. "Ik hou van je en dat is het allerbelangrijkste ."
Olivia Elaine Newton
Ik kijk wat om me heen tijdens het wandellen, ik wou dat Edward hier na aan zou komen lopen.. dat ik hem kon omhelzen..
Ik zucht eventjes.
Er komt een dienstmeid naar buiten gerend, ze rent op me af '' mevrouw Newton, wat doet u hier buiten, u moet rusten ! '' zegt ze dan wat paniekerig.
'' Ik vind het even lekker buiten en de frisse lucht doet me goed '' zeg ik dan tegen haar terwijl ik intussen wat verder wandel.
'' Maar mevrouw straks word u nog zieker '' zegt ze dan.
Ik kijk haar aan met een glimlach '' ik denk het niet, ik voel me beter dan de laatste paar dagen nu ik buiten ben '' zeg ik dan tegen haar.
Met een zucht besluit ze dat ze me niets wijs kan maken en loopt maar weer weg.
Ik wandel verder.
Na een tijdje keer ik me weer om, opeens zie ik in de verte wat mannen te paard aankomen.
Over één van de paarden hangt een lichaam, ik kon niet zeggen of diegene nou dood was of nog leefde.
Ik probeer zo snel mogelijk dichterbij te lopen, wie zou het zijn ? Misschien was het één van de wachters net als we toen met die brief hadden meegemaakt.
Ik werd even misselijk bij het beeld van al dat bloed.
Ik was er nu bijna.
Merel Beaumont
Opeens kwam Robin de stallen ingerend " Merel ivon zijn jullie hier er komen mannen ter paard aan !" hoorde ik Robin schreeuwen.
Ik keek Ivon geschokt aan en we wisten niet hoe snel we weer na beneden moesten komen en na buiten te rennen.
Robin had mijn zwaard mee en gooide hem na me toe.
Ik maakte die snel vast en liep gehaast met Ivons hand in de mijne met hem mee.
Ik zag Olivia opeens ook lopen en ja ze liep regelrecht op de mannen die eraan kwamen aan "Olivia ga daar weg !" schreeuwde ik .
Olivia Elaine Newton
Ik zet even mijn capuchon op en loop nog iets dichter bij de mannen die te paard kwamen.
In de verte hoor ik wat roepen, maar zo onduidelijk dat ik denk dat ik het me verbeeld dat ik iets hoorde.
Ik loop door nieuwsgierig kijk ik.
Merel Beaumont
"Robin we moeten wat doen .."
Robin keek me aan en knikte.
Ik gaf Ivon nog ene kus "Ga na binnen na de kinderen ." zei ik zacht tegen hem hij schudde zijn hoofd .
Ik en Robin rende na de stallen maar Ivon was achter me aan gegaan hij had ook ene zwaard gepakt.
Ik glimlachte even na hem.
We sprongen op de paarden .
Olivia Elaine Newton
Ik ben bijna bij de mannen aangekomen, ik kijk nieuwsgierig maar het is lastig om de gezichten te zien .. vooral de man die over het paard hing was lastig om te zien.
Opeens hoor ik paardengetrappel, ik zie Merel, Robin en Ivon.
Merel Beaumont
Ik zag dat een man zijn capuchon af deed en van het paard af stapte.
Ik keek geschokt dat was mijn vader !!!
Ik liet mijn paard harder galopperen maar dit keer had ik mijn zwaard weg gestopt .
Eenmaal daar aangekomen sprong ik van het paard af.
Ik stond dit keer naast Olivia.
Ik zag dat de man die over het paard hing één van onze wachters was.
"Vader wat is er .." Hij keek me met tranen in zijn ogen aan "Het was ene afslachting .."
Olivia Elaine Newton
Uiteindelijk zet ik mijn capuchon ook even af.
Ik kijk naar de man die levenloos over het paard heen hing en slikte even.
Ik kijk naar de vader van Merel, wat zou een afslachting geweest zijn ?
Merel Beaumont
"Olivia toen ik ontvoerd was deden ze omdat ze dachten dat ik wist waar het boek was."
Mijn vader keek me aan en slikte even.
"Deze man moet verzorgd worden .." zei hij snel.
Robin en Ivon knikte .
"We praten later wel verder ." zei ik even met een kleine glimlach tegen hem ..
Olivia Elaine Newton
De man werd meegenomen, ik kijk hem even na.
Ik moest gelijk even aan Edward denken, hoe zou het nu met hem gaan ?
Ze zouden hem niet vermoorden, want hij was de sleutel naar het boek .. toch ?
Merel Beaumont
Voordat mijn vader weg wou lopen gaf die me wat in mijn handen geduwd.
Het was gewikkeld in doeken.
Ik keek even Olivia aan.
Ik pakte haar arm beet en liep samen met haar zo snel ik kon na mijn kamer.
Olivia keek me verbaasd aan en wreef even over haar arm.
"Olivia dit is het boek .." zei ik wat geschrokken .
Ik haalde het gouden versierde boek uit de doeken.
Mijn gordijnen had ik gesloten zodat niemand het kon zien.
"Ze hebben het paleis aangevallen voor het boek dus dat betekend .. dat Edward heeft toegegeven .."
Olivia Elaine Newton
Mijn ogen werden groot, ik zocht even iets om me aan vast te houden en greep me goed vast.
'' Maar Edward.. ze zouden toch niet.. hij zou toch niet .. ? '' stotter ik dan.
Merel Beaumont
Ik schud mijn hoofd " Als ik weet is hij van de weinige mensen die dit boek daadwerkelijk kan lezen ." ik sloeg het boek open hele vreemde letter en cijfers verschenen er op het papier .. "Zie je .."
Olivia Elaine Newton
Ik knik eventjes langzaam en bestudeer de bladzijde van het boek even.
Ik probeer het te ontcijferen maar dat was vrijwel onmogelijk, ik had nooit eerder zoiets gezien.
Ik moest weer denken aan Edward, al de pijn die hij waarschijnlijk had.. helemaal alleen..
Merel Beaumont
"Dit boek is echt heel belangrijk .. heb je dat niet eens geleerd of gehoord ?" vroeg ik heel even aan Olivia ..
Olivia Elaine Newton
Ik knik '' zeker heb ik het wel geleerd en ik heb er over gehoord .. maar natuurlijk nog nooit gezien '' zeg ik dan.
Ik blijf er naar kijken en probeer er achter te komen wat de taal nou precies voor moest stellen.
Merel Beaumont
Ik knikte .
Ik plofte even op het bed neer "Het boek is hier niet veilig en wij lopen nu gevaar door dat ding .." zei ik een beetje uit wanhoop..
En ik maakte me zorgen
Olivia Elaine Newton
Ik ijsbeerde wat heen en weer en dacht na '' wat als we nou een fop boek maken en die er voor in de plaats neerleggen, of iemand gaat ergens de bossen in met het boek .. op een plaats wat bijna onvindbaar is voor andere totdat iemand die mensen gevonden heeft en dat ze tegengehouden kunnen worden '' zeg ik dan.
Ik zucht even en ga in het vensterbank zitten '' mijn fantasie slaat weer eens te veel op hol .. het zou toch nooit lukken '' zeg ik dan.
Merel Beaumont
"Dat is het beste idee tot nu toe .." zei ik met ene kleine glimlach "Maar onmogelijk want die gene zal vermoord worden" zuchtte ik ..
Olivia Elaine Newton
Ik sta even op en begin weer te ijsberen '' wat nou als we met dat boek een ontmoeting treffen ? wij zullen zogenaamd dat boek overhandigen in ruil voor .. maar we nemen een aantal wachters mee en gaan in de aanval '' zeg ik dan.
Ik schud mijn hoofd even '' ook al geen goed plan, waarschijnlijk zullen er te veel mensen omkomen .. '' zeg ik dan.
'' We komen ook altijd wel terecht in dit soort situaties he .. '' zeg ik dan.
Olivia Elaine Newton
Ik dacht dat als ik nu niet op een plan zou komen ik gek zou worden.
Ik zucht even '' Merel wat moeten we nu .. '' zeg ik dan.
Olivia Elaine Newton
Ik denk intussen nog diep na '' voor elke pot is er een deksel ook al is het soms heel moeilijk om een passende deksel te vinden als je een hele berg vol deksels hebt en die deksel helemaal onderaan is die past '' zeg ik dan.
Ik begin weer wat te ijsberen.
Mijn concentratie was ver te zoeken, mijn gedachte bleef hangen bij Edward.
Merel Beaumont
"Niemand mag weten dat het boek hier is ze zouden vast nog denken dat die in jou en Edwards paleis is .."
Ik haalde even mijn handen door mijn haar.
Ik klapte het boek dicht en deed de doeken er weer omheen.
Ik klopte even in mijn kast en haalde er een plankje weg ..
daar tussen deed ik het boek en deed het plankje er weer voor.
ook deed ik er ene stapel kleding ervoor.
Olivia Elaine Newton
Ik zucht even en ga weer even in de vensterbank zitten.
" Merel.. Wat nou als ze er achter komen dat het boek daar niet is waar Edward heeft verteld dat het is ? Zouden ze dan nog meer van die dingen met hem doen ? " zeg ik dan zacht.
Ik doe mijn armen even over elkaar en kijk naar buiten '' ik mis hem .. '' zeg ik dan nog heel zacht.
Dagen gingen voorbij, Edward was nog steeds nergens te bekennen.
Ik was intussen sterk aan de beterende hand .. maar ik bleef in het vensterbank zitten .. kijkend naar buiten en af en toe liep ik buiten een rondje in de hoop dat Edward aan zou komen lopen.
Ik sta op vanuit de vensterbank en loop naar de kast, ik pak mijn cape en loop mijn kamer uit.
Terwijl ik naar beneden loop doe ik mijn cape aan.
Uiteindelijk loop ik naar buiten toe.
Opeens hoor ik getrappel van paardenhoeven, hoopvol kijk ik op, ik til mijn rokken op en ren richting de ingang van de grond van het paleis.
Met grote ogen stop ik met rennen als ik een hele groep te paard aan zie komen stormen .. ze trekken hun zwaarden en komen steeds dichterbij.
Over één van de paarden hing een man die was vastgebonden met touw .. zo te zien zat hij onder de wonden.
Hoe dichter bij de groep kwam hoe bekender de man leek te worden.
Toen ik goed kon zien wie het was bleef ik sprakeloos staan .. Ik kon niet meer rennen .. het leek alsof mijn voeten vast zaten aan de grond.
De mensen kwamen steeds sneller en sneller aangestormd.
Ik hoorde wachters achter me schreeuwen '' mevrouw Newton ga daar nu onmiddellijk weg ! '' maar ik kon het niet .. als een standbeeld bleef ik staan.
Merel Beaumont
Ik zat druk in mijn kantoor de papier werk dat er een paar dagen was blijven zitten.
Rose en River lagen in een wiegje naast me.
Ik had dat een par dagen terug geregeld want ik vond dat stukken beter werken.
Ivon was ook al een paar dagen weg hij moest nu even het werk van Edward over nemen.
Ik miste hem maar ik wist dat Olivia dat nog niet aan kon.
Opeens hoorde ik luid geschreeuw buiten.
Een dienstmeid kwam mijn kantoor binnen ze was buiten adem .
"mijn excuses mevrouw maar .. mannen met zwaarden .." probeerde ze al op adem te komen tegen me te zeggen.
" blijf bij de kinderen." zei ik tegen de dienstmeid.
ze knikte.
Robin kwam ook al aanlopend met mijn zwaard.
Hij gooide het na me toe.
Ik probeert mijn rok wat omhoog te krijgen zodat het makkelijker loopt.
"Robin waar zijn .." Hij gebaarde snel dat ze in veiligheid waren.
Ik knikte nog ff opgelucht en liep snel wat trappen af.
Ik liep de binnenplaats op waar de mannen ter paard stonden.
"Heren zullen we dit bespreken binnen zonder dat er bloed word geschied ik zal graag met u willen onderhandelen ."
Een man steeg af en riep tegen zijn mannen dat ze hun zwaarden moesten weg stoppen.
"Mevrouw Beaumont ." zei die en pakte mijn hand en gaf een kus op de ring die ik om had.
"En u naam is ?" zei ik zacht.
"Mijn naam is Bor ." zei die met een valse lach.
"Robin neem hun zwaarden" af en breng ze na de vergader zaal.
"ow en Robin ." hij keek me aan "Wil je ook mevrouw newton na haar kamer begeleiden." zei ik vlug toen ik Olivia zag staan.
"mevrouw Beaumont ik eis wel dat een paar mannen met hun zwaarden bij onze gevangenen blijft." Ik knikte.
Ik moest nu sterk zijn ookal ging het om Edward.
"Zullen we dan Bor ?" gebaarde ik hem welkom.
Olivia Estevez
Ik blijf naar Edward kijken, opeens pakt iemand mijn arm vast.
Het is Robin, ik kijk hem met betraande ogen aan '' kom Olivia '' zegt hij dan.
Ik schud mijn hoofd '' Olivia alsjeblieft .. '' zegt hij dan.
'' Ik kan Edward niet achterlaten '' zeg ik dan.
Robin zucht, pakt me vast en tilt me over zijn schouder en neemt me zo mee naar binnen.
Hij zet me in mijn kamer, hij laat een wachter voor mijn deur zodat ik niet zou ontsnappen.
Ik ga in het vensterbank zitten en kijk naar buiten.
Merel Beaumont
Ik wees Bor een stoel aan en ging zitten.
Een paar wachters stonden bij de deur.
"hoe weet ik of ik u kan vertrouwen ?" vroeg die opeens.
"Meneer Bor het zelfde kan ik ook aan u vragen wij zullen elkaar maar moeten vertrouwen en hopen dat alles goed komt."
"Dat zijn wijze woorden." zei die met een glimlach en ging zitten.
Ik liet een dienstmeid thee halen.
"Ik kom niet om thee te drinken Merel ."
Hoe wist die opeens mijn naam ?
Opeens herkende ik hem ..
hij was de gene die Edward in de kerker gooide .
en mij had geslagen.
Mijn ogen werden groter..
Olivia Estevez
Ik ga op zoek naar een uitweg, ik loop naar de deur toe en begin er op te bonken '' laat me er uit ! '' roep ik uit.
Als er geen reactie komt loop ik terug naar het vensterbank, ik kijk uit het raam.
Ook was er geen ontsnapping mogelijk uit het raam.
IJsberend loop ik door mijn kamer heen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?